Eger rewşa awarte bi imzeya serokê rêjîma Sûriyê ji ser pelan rabe jî, dê ji ser xakê û pêkanîna rojane qet ranebe, çimkî rakirina rewşa awarte rakirina rêjîmê ye.
Bi gumana min rêjîm kêferata rûxandinê dike. Rêjîm nikare gavên mezin ber bi guhertin û demqratîkirina dewletê ve bavêje, çimkî ew dizane bi avêtina wan gavan re tirba xwe dikole.
Rêjîm bi rakirina rewşa awarte, û dadgeha aramiya dewletê û rewa kirina xwepêşandanên aştiyane, ne qenciyan bi milet dike, wê danîn û ew radike, bixwe gerek ji kok ve nebana, lê dîsa nebesin li gel ku guman nakim yek ji wan her siyan jî li ser xakê pêk bê.
Tê ragihandin ku ta ana yek ji biyaniyên kurd li parêzgeha Hisiça nasnameya dewletê negirtiye, dêmek ew jî xapandin bû.
Rêjîm ewqasî hov e, her tiştî ji xwe bawer dike, ji wê weyê ku xelk jî jê bawer dikin. Bi gumana min rêjîm wan gavan ne ji bo milet davêje, belê ji bo derve û ji bo medya cîhanî davêje. Eger rêjîm rast e, di eynî roja ‘’qaşo’’ rakirina rewşa awarte de, rojane bi dehan çalakvan û xwepêşanderan li kolanan dikuje, û bi sedan jî dikşîne girtîgehan.
Rêjîm nizane çi dike, gêj û şaşo maşo bûye, wek mirovê bawer neke çi li der û dor û li dij dibe.
Bi gumana min rêjîm bê rewşa awarte, her wisa bê dadgeha aramiya dewletê ne kare bijî ne jî dikare berdewam bike, çimkî bê her duyan, û bê hêza hemû şaxên muxaberatan nikare berdewam bike û ne jî xwe biparêze, ew nêzîk dirûxe.
Bi gumana min piştî rakirina rewşa awarte, dê rêjîm bi mahneya ku li dijî Isarîlê di şer deye, û têkbirina aramiya dewletê, dê ji berê bêtir hêzê û rewşa awarte bikar bîne, wisa neke berdewam nake.
Rojane rêjîm derewekê dike, geh fitne, geh terorist, geh girêdana bi derve re û geh jî selefî, lê nema kes ji wê rêjîma xapînok bawer dike.
Eger kêr giha hestî, ne dûr e rêjîm şerekî bi Israîlê re derxîne, dibe ku nêzîk be, lê wê gava dawî ya bê hêviya berdewam bûnê be.
Li dawî, bi gumana min dê rêjîm bi gelekî ji Qedafî bêtir bike, dê kevir li ser kevir nehêle, lê li dawiya dawî dê ketinek pîs bikeve.
20/40/2011
